Sırtlarını dönüp onca yaşanmış anılara rağmen gidenlerin arkasından yalnızca ardından bakmak, tepkisiz kalmaktır hayatın asıl anlamı. “Kal” denirse vereceği alçaklık duygusu, “Git” denirse kalbin kişiye yaşatacağı acımasızlık hissi saracak olsa da en iyisi tepkisiz kalmak olabilir miydi? Onları ciddiye almadan ne kal ne git demek yani tepkisiz kalmak mı bireyi güçlü kılan? İçinde patlayan volkanların dışa vurmasını engellemek midir irade denilen o güç? Evet, onca yaşanmışlığa rağmen içinde her yere saçılan o acıya rağmen karşıdaki kişiye hiçbir şey demeden bakabilmektir irade denilen o güç. O acıya rağmen hayatı duygulara değil bir iradenin kanatları altına bırakmaktır bu tepkisizliğin amacı.
Bu esere kesinlikle bayılıyorum <3
👏