Kara Büyü ve Ritüeller

Popüler kültürde sık rastlanılan büyü yapma yöntemleri arasında; çeşitli malzemelerden karışımlar hazırlama, büyülü sözcükler söyleme veya hareketler yapma, büyülü yazılar veya semboller çizme, sihirli değnek gibi araçlar kullanma, belirli bir kişiyi sembolize eden kuklalar kullanma, kan veya hayvan yağı kullanma sayılabilir.

Büyüler zengin, sağlıklı veya başarılı olmak, birine yardım etmek gibi iyi amaçlarla veya birini cezalandırmak gibi kötü amaçlarla da icra edilebilir.

Büyü ile uğraşan kişiler büyücü ya da sihirbaz olarak tanımlanır. Günümüzde “Sihirbazlık” sözcüğü sıklıkla bir sahne sanatı olan “Hokkabazlıkla” eşanlamlı kullanılır ve bu alanda kullanımı herhangi bir doğaüstü anlam içermez.

Orta Çağda din adamı, mezarcı, şifacı, demirci gibi bazı meslek sahiplerinin ve bedensel ya da ruhsal engeli olanların büyücülükle uğraştığı düşünülürdü. Günümüzde hâlen, bazı engellilerin büyü yapma veya ruh çağırma seansları esnasında doğaüstü güçler tarafından cezalandırıldığı (Çarpıldığı) inancına bazı toplumlarda rastlanılır.

İnsanoğlunun büyüye olan inancı antik çağlardan günümüze gitgide azalmıştır. Günümüzde büyünün tüm çeşitleri modern bilim tarafından reddedilir ancak büyüye olan inanca bazı dinlerde ve akımlarda hâlen rastlanılır.

Büyü türleri

Büyü, ak büyü ve kara büyü olarak ikiye ayrılır. Ak büyü, iyi niyetle bir canlının iyiliği için yapılan büyüdür. Ruhsal şifacılık veya bencilce bir amaç gütmeyen dualar vb. bu gruba girer. Kara büyü ise, kötü niyetle, nefsani amaçlarla, maddi veya manevi bir çıkar sağlamak üzere yapılan büyüdür. Bir kimseye o kimseye ait herhangi bir nesne (Saç kılı vs.) aracılığıyla yapılan büyüye “Araçlı büyü”, kukla gibi bir benzerini yapmak yoluyla yapılan büyüye ise “Kopyalı büyü” (Simulakrum) adı verilir.

Kara büyü

Kara büyüyapanların gönderdikleri tesirlerin kendilerine dönerek bizzat kendi üzerlerinde etkili olmaları sonucunda maruz kaldıkları şok, “Geri dönüş şoku” olarak adlandırılır. Kara büyü ile uğraşanların başlarına gelenler “Geri dönüş şoku” olarak açıklanır. Bu yüzden büyü sanatı çok tehlikeli bir sanattır. Ezoterik ve okült kaynaklara göre, eski inisiyelerin yapabildiği gibi niyetlerini, isteklerini, düşüncelerini ve imajinasyonunu denetleyemeyen insanlar asla bu alanlarda çalışma yapmamalılardır. Çünkü insanın niyeti “İyi niyet” sınırını aşıp nefsaniyet sınırına kaydığı an, çalışma kara büyüye dönüşür ve geri dönüş şoku tehlikesi başlar. Büyücüye okült literatürde majisyen adı verilir.

Sudan’ın güneyinde yaşayan Azandeler büyüyü cadılık ve kâhinlik birlikte doğanın ve toplumun olağan bir parçası olarak görürler. Böylece farklı olgular, her parçası ötekini destekleyen kapalı bir mantık sistemi oluşturur ve hem doğal ve toplumsal düzen için, hem de düzensizlik ve rastlantı için akılcı bir nedensellik sistemi ortaya çıkar.

Ritüeller

Tarihçiler ve antropologlar büyüyü yüksek ve alçak büyü olarak ikiye ayırmışlardır. Yüksek büyü ya da diğer adıyla ritüel büyüsü veya seremoni büyüsü, daha karmaşık, uzun, detaylı ve sofistike büyülerdir. Alçak büyü ya da diğer adıyla doğal büyü ise daha çok köylülerle bağdaştırılır ve folklorda görülür. Doğal büyüler konuşmak gibi daha basit ve kısa ritüellere sahiptirler. Alçak büyüler daha çok cadıcılıkla bağdaştırılır. antropolog Susan Greenwood “Rönesanstan beri yüksek büyünün cennetten enerji ve kuvvetler indirmekle alakalı olduğu düşünülmüştür” der. Yüksek büyü genelde kapalı alanlarda yapılırken alçak büyü genelde açık alanlarda yapılır.

Hieros Gamos ritüeli

Hieros gamos, Yunanca “Kutsal evlilik” anlamına gelir ve genellikle tanrı ve tanrıçanın birleşmesi olarak düşünülür. Antik dönemlerden bu yana birçok kültürde uygulandığı ve ritüel olarak yapıldığı düşünülmektedir.

Hieros gamosun sembolizmi ve anlamı, zaman ve kültüre bağlı olarak değişebilir. Örneğin, bazı kültürlerde bu ritüel, doğanın yenilenmesi ve bereketin korunması için gerçekleştirilirken, başka kültürlerde ruhsal bir birleşme olarak kabul edilir. Bu ritüel, genellikle tapınaklarda ya da özel alanlarda yapılır ve genellikle rahipler tarafından gerçekleştirilir. Tanrı ve tanrıça heykelleri veya sembollerinin kullanıldığı bu törenler sırasında dualar edilir ve sembolik olarak tanrı ve tanrıçanın birleşmesi temsil edilir.

Hieros gamos, günümüzde bazı pagan ve neo-pagan dinlerde hala kullanılmaktadır. Bu ritüel, genellikle doğanın döngüsünün yenilenmesi veya kişisel olarak ruhsal bir birleşme için yapılır.

Kaynaklar

1. ^WEBSITE Altuntaş, L. (2020, October 19). Hititler de Büyü Ritüelleri “Ak Büyü ve Kara Büyü.” Arkeonews. [Arkeonews]